( یا رب به دلم نهاده ای جای سخن                        می گویمت از بهر تو آوای سخن )

--- افتاده اتشی به دلم از جفای دوست                       صد بار لعنتت بکنندت صفای دوست

    ان مرغکی که در قفسی ناله میکند                      محنت رسیده است بر او از جفای دوست

    ان شاخه را کز او قفسی را بساختند                     روزی برای مرغ ببودش سرای دوست

    فکرت بکن زمانه چه بازی کند به ما                        سازد قفس زشاخه ی پر مهر جای دوست

    ان دشمنی که تیر بیاراست بهر تو                         از چوب اشیانه نمود از برای دوست